پشتش‌ سنگین‌ بود و جاده‌های‌ دنیا طولانی.

می‌دانست‌ که‌ همیشه‌ جز اندکی‌ از بسیار را نخواهد رفت.

سنگ‌پشت،‌ ناراضی و نگران بود.

پرنده‌ای‌ درآسمان‌ پر زد، سبک؛

و سنگ‌پشت‌ رو به‌ خدا کرد و گفت:

این‌ عدل‌ نیست،

این‌ عدل‌ نیست.

کاش‌ پُشتم‌ را این‌ همه‌ سنگین‌ نمی‌کردی.

من‌ هیچ‌گاه‌ نمی‌رسم. هیچ‌گاه.

و در لاک‌ سنگی‌ خود خزید، به‌ نیت‌ نا امیدی.

خدا سنگ‌پشت‌ را از روی‌ زمین‌ بلند کرد.

زمین‌ را نشانش‌ داد. کُره‌ای‌ کوچک‌ بود.

و گفت: نگاه‌ کن، ابتدا و انتها ندارد.

هیچ کس‌ نمی‌رسد.

چون‌ رسیدنی‌ در کار نیست.

فقط‌ رفتن‌ است.

حتی‌ اگر اندکی.

و هر بار که‌ می‌روی، رسیده‌ای.

و باور کن آنچه‌ بر دوش‌ توست،

تنها لاکی‌ سنگی‌ نیست،‌

تو پاره‌ای‌ از هستی‌ را بر دوش‌ می‌کشی.

خدا سنگ‌پشت‌ را بر زمین‌ گذاشت.

دیگر نه‌ بارش‌ چندان‌ سنگین‌ بود

و نه‌ راه‌ها چندان‌ دور.
سنگ‌پشت‌ به‌ راه‌ افتاد و گفت:

رفتن، حتی‌ اگر اندکی...

در هیاهوی زندگی دریافتم ؛

چه بسیار دویدن ها،که فقط پاهایم را از من گرفت

در حالی که گویی ایستاده بودم ،

چه بسیار غصه ها،که فقط باعث سپیدی موهایم شد

در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود ،

دریافتم،کسی هست که اگر بخواهد “می شود”

و اگر نخواهد “نمی شود”

یه لحــظــه هایــی تو زندگی هست

که سر جمع دو دقیقه هم نبوده

اما یادش یه عــمـــر آدمو داغون می کنه…

Sevmek yakışmıyor

senin gibilere

İhaneti sevindirip

aşkı üzenlere

Kalk gel cesaretin

burda durulmuyo

Kurtar bu canı

bu azaptan

Seninle mutluyduk

bugüne kadar

Aramızdan biri

sözünden dönene kadar

Tükendim kalbimde kalıcl

hasar buraya kadar

Sen beni haketmedin

geceler boyu hiç

gözyaşı tüketmedin

Sevsen ne yazar

eksildik azar azar

Seni bir daha

sevmemeye yeminim var

هوای دو نفره داشتن

نه ابر میخواهد نه باران

نه یک بعد از ظهر پاییزی...

کافیست حواستان به هم باشد...! :(

وقــتـــــي داغــــــــــــــــــــــونے

هرکـی ازراه مـيـرسه ميگــه حقــتــــه

صــد بار بهــت گفتـم اين کـــارونکن....

سـرکـــــــــــــــــــوفــت

داد و بيــــــــــــــــــداد

تيکـــــه هــــای الــکـی

قـــــــــــــــــــــــــــ ــرص

درد وتــــــــــنــهـــــايـــے

امامحض رضـــــاے خدايکے نيس بزنه روشونت و بگه

درکــــــــــت مــيکــــــــنم

Meğer onun gelicem dediği

kalbimin sevgimin

hakkından gelişiymiş

Meğer onun dönücem dediği

verdiği sözlerden yeminlerden dönmekmiş

Meğer onun alıcam dediği

en sonunda benim günahımmış

Geceler usandı acılar usandı

Çığlıklar usandı şarkılar usandı

Ondan ne kaldıysa kalbime dolandı

Bekliyorum gelsin bir tek canım kaldı

Ateşe verseler dünyayı kaç yazar

Yanmadı kimse böyle benim içim kadar

Çekip gitsem bir gün silinsem dünyadan

İnan ki aşkın beni baştan yazar